Dit blog: de populairste van 2013

De laatste dag van het jaar is een mooi moment om terug te kijken naar het afgelopen jaar en te reflecteren op wat geweest is om vervolgens full steam ahead uit te kijken naar het komende jaar. Voor mij was het een mooi jaar en ik hoop voor de mensen die dit lezen ook. Maar voor ik mij ga richten op 2014, kijk ik hier nog even één keer terug. Omdat het kan en omdat het een mooi jaar was hier nog eens de berichten die zich in 2013 in de meeste belangstelling mochten verheugen.

De 10 populairste berichten van 2013

1. Deze banen verdwijnen vóór 2025 door technologische ontwikkelingen
2. Veertig het nieuwe dertig? Niet op de arbeidsmarkt!
3. Sociaal akkoord: is de vakbeweging onderdeel van de oplossing of van het probleem?
4. Interview: Wajong: Anne leeft met labels – deel 1 van 2
5. Smartphonegebruik negatief voor werk-privébalans en gezondheid
6. Direct leidinggevende heeft de sleutel tot duurzame inzetbaarheid in handen
7. Oudere werknemer heeft last van negatieve beeldvorming
8. Zwartepieten over Zwarte Piet
9. Nevermind de Polen! Robots nemen ons werk over!
10. Vierkantjes en rondjes- over de (r)evolutie van het aanpassen van de taak en functie aan de werknemer in plaats van andersom

Leuk dat zoveel mensen mijn blog weten te vinden en ik regelmatig reacties krijg op Twitter, natuurlijk hoop ik nog veel moois met jullie te delen. Ik wens iedereen die dit leest een sprankelend en zinvol 2014 of ‘folle lok en seine’ zoals de Friezen het zeggen. Oant sjen yn 2014!

Gerelateerde berichten

• De populairste: een tussenstand van dit blog na 10 duizend bezoekjes
• Dit blog: een tussenstand na 5 duizend bezoekjes

Mandela

Ik ben niet van het openbare rouwbeklag, maar wil toch een paar woorden wijden aan Nelson Mandela. Toen ik gisteravond hoorde dat Mandela op 95-jarige leeftijd overleden was, was ik daar wel even stil van. Ik ben opgegroeid met Mandela, de discussies over apartheid, het boycotten van Zuid-Afrika en het lied ‘Free Nelson Mandela‘ van Special AKA.

In de eerste klassen van de middelbare school raakte ik steeds meer geïnteresseerd in het wezenlijke onrecht dat racisme is. Ik deed er een spreekbeurt over, luisterde naar Public Enemy’s ‘It Takes a Nation’ en las ik boeken van Adriaan van Dis over de situatie in Zuid Afrika en later stapels boeken van Alice Walker. Toen ik in de bovenbouw zat en een middag vroeg thuis kwam uit school zag ik in een speciale televisie-uitzending Nelson en Winnie hand in hand de vrijheid tegemoet treden. Ontroerd keek ik toe.

Mandela werd president en een held voor meerdere generaties. Ondanks dat is er in Zuid Afrika nog steeds heel veel te winnen. Ik hoop dat zijn dood niet een stap terug betekent, maar mensen zal aanzetten om in zijn geest verder te timmeren aan een democratische staat waar iedereen mag zijn wie hij of zij is en de kans krijgt zich te ontplooien. Ik geloof niet in hemels en hiernamaalsen, maar als ze bestaan, verdient Mandela wat mij betreft een ereplaatsje. Ik hoop dat Mandela en waar hij voor stond niet vergeten worden.

Daarom op deze plek mijn kleine eerbetoon voor een bewonderenswaardige man.

Nelson Mandela (1918-2013)